Potrącenia z wynagrodzenia rat kredytów i pożyczek

Pracownik jest jedynym dysponentem swojego wynagrodzenia. Oznacza to, że bez jego zgody pracodawca nie może dokonywać jakichkolwiek potrąceń.

Jedynym wyjątkiem od tej zasady jest możliwość potrącania przez pracodawcę następujących należności:

• sum egzekwowanych na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych,
• sum egzekwowanych na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne,
• zaliczek pieniężnych udzielonych pracownikowi,
• kar pieniężnych.

Zgodnie z art. 91 § 1 Kodeksu pracy inne należności mogą być potrącane z wynagrodzenia pracownika tylko za jego zgodą wyrażoną na piśmie. Adresatem takiej pisemnej zgody winien być pracodawca. Pracownik może w każdej chwili cofnąć zgodę na  potrącenia.

Zobowiązanie pracownika wyrażone wobec osób trzecich nie jest wiążące dla pracodawcy.

Jednocześnie potrącanie na wniosek pracownika należności na rzecz osób trzecich (na przykład rat pożyczek bankowych) nie jest obowiązkiem pracodawcy wynikającym z prawa pracy. Zależy to od jego uznania.

Dlatego pracodawcy powinni odmawiać dokonania potrąceń na wezwania skierowane przez różne instytucje kredytujące i innych wierzycieli pracowników. Nawet jeżeli dyspozycja (zgoda) na potrącenia została złożona przez pracownika wobec danego wierzyciela, ale pracownik nie wyraził na piśmie – skierowanej do pracodawcy - zgody na dokonywanie potrąceń, to pracodawca nie jest ani zobowiązany, ani uprawniony do dokonywania potrąceń.

Anna Rogowska
Radca prawny